Хай жа вам так не здаецца,
Што бяда ўжо і зацісьне.
Знайце, ліха ператрэцца
I маланкай доля блісьне.

Праўда, поўны сумаў весьці
Буйны вецер нам прыносіць,
Што як з гора, як з балесьці
Каля нашых хат галосіць.

I галосіць, і заводзе,
Плача, як па дзетках маці,
Аж бы крыкнуў: Годзе, годзе!
Годзе сэрца жалем рваці!

Але ўсё ж, хай не здаецца,
Што бяда ўжо і зацісьне,
Наша ліха ператрэцца,
I маланкай доля блісьне.

Праўда, поўны сумаў весьці
Буйны вецер нам прыносіць,
Што як з гора, як з балесьці
Каля нашых хат галосіць.

I галосіць, і заводзе,
Плача, як па дзетках маці,
Аж бы крыкнуў: Годзе, годзе!
Годзе сэрца жалем рваці!